بررسی کیفیت زندگی و متغیر های دموگرافیک موثربر آن در سالمندان تحت پوشش مرکز بهداشت جنوب تهران در سال ۱۳۸۹

مقدمه: افزایش امید به زندگی و کاهش میزان باروری باعث افزایش سالمندان در سراسر جهان گردیده است. با توجه به این افزایش و مطرح بودن نیازهای خاص این مرحله از زندگی بررسی کیفیت زندگی سالمندان اهمیت می یابد . مطالعه حاضر با هدف تعیین کیفیت زندگی سالمندان مرکزبهداشت جنوب تهران و متغیرهای دموگرافیک موثر بر آن صورت گرفت. روش پژوهش: این مطالعه از نوع توصیفی-تحلیلی می باشد.تعداد افراد مورد مطالعه 132 نفر است که به صورت نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. گردآوری داده ها به روش مصاحبه ساختاری و ابزار آن پرسشنامه خصوصیات دموگرافیک و ابزار بررسی کیفیت زندگی از نوع فرم کوتاه بود. داده ها با کمک روش های آماری توصیفی و تحلیلی مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: میانگین مجموع نمرات بعد فیزیکی 42/24±42/54 و میانگین مجموع نمرات بعد روانی 04/24±19/55 بود. میانگین سن افراد 86/6 ±98/67 بود . بین سن و کیفیت زندگی رابطه معکوس و معنی داری وجود داشت نمرات کیفیت زندگی در مردان بالاتر از زنان بود. و افراد متاهل نسبت به افراد مجرد کیفیت زندگی بالاتری د ا شتند. بین سطح تحصیلات و کیفیت زندگی رابطه مستقیم و معنی داری وجود داشت. افرادی که با همراه زندگی می کردند نسبت به افراد تنها کیفیت زندگی بالاتری د ا شتند. را بطه معنی داری بین فعالیت بدنی وکیفیت زندگی نشان داده شد. اما بین شاخص توده بدنی و کیفیت زندگی رابطه معنی داری نبود. نتیجه گیری: نتایج حاکی از متوسط بودن کیفیت زندگی سالمندان وتحت تاثیر قرار گرفتن ابعاد کیفیت زندگی توسط عوامل زمینه ای و ضرورت برنامه ریزی برای ارتقای کیفیت زندگی سالمندان و آگاهی دادن به سالمندان در خصوص فواید اصلاحات رفتاری بر کیفیت زندگی آنها می باشد.